Dr. Iwa Kruczkowska – Król

Iwa Kruczkowska – Król - zbsolwentka Krakowskiej ASP dyplom w 2004r. z malarstwa sztalugowego w pracowni Prof. Jacka Waltosia z aneksem z tkaniny unikatowej u Prof. Lilli Kulki.
Dyplom z specjalności scenografia pod kierunkiem Prof. Krystyny Zachwatowicz – Wajda w 2004 r . W latach 2011- 2012 Studia Podyplomowe na Wydziale Architektury Wnętrz i Wzornictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach.
W 2017 roku uzyskała tytuł doktora sztuk pięknych na ASP w Krakowie.

Brała udział w wielu wystawach oraz pobytach rezydencjalnych (w Japonii, USA, Francji, Niemczech, Irlandii, Włoszech, Rosji, Ukrainie, Bułgarii, Litwie, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Holandii, Indiach)

Zajmuje się malarstwem, scenografią i tkaniną unikatową. 

Ważniejsze nagrody:

2018 – wyróżnienie podczas II Przeglądu Sztuki Współczesnej „ Nowa Awangarda” Galeria „Szyb Wilson” Katowice.
2014 – nagroda główna „Złota Rama” podczas wystawy „ Mały Format” galeria Tomasza 22, Kraków.
2014 - wyróżnienie podczas „Triennale Malarstwa „Animalis”, galeria MM Chorzów.
2011 - wyróżnienie przyznane przez redakcję „Gazety Wyborczej” ( Katowice) podczas biennale malarstwa „ Bielska Jesień”, galeria BWA Bielsko – Biała.
2011 - wyróżnienie kwartalnika „ Exit” podczas Biennale Malarstwa „ Bielska Jesień” galeria BWA Bielsko – Biała.
2010 – nagroda podczas II Triennale Malarstwa Współczesnego „ Jesienne Konfrontacje” BWA Rzeszów.
2009 - III nagroda Ogólnopolskim Konkursie Malarskim „ Obrazy Muzyką Malowane” Pałac Sztuki w Krakowie.
2007 - wyróżnienie podczas Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego „ Pastelowe Miasto” Zamek Sułkowskich Bielsko Biała.
2006 - Stypendium Twórcze Marszałka Województwa Śląskiego.
2006 – Stypendium Twórcze Miasta Krakowa..
2005 - wyróżnienie podczas wystawy „ Mały Format” ZPAP Kraków.

Prace w zbiorach:

W kolekcjach prywatnych krajowych i zagranicznych oraz w kolekcjach:

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej „ Manggha” w Krakowie, Galerii Bielskiej BWA, Muzeum na Zamku Sułkowskich w Bielsku Białej, Muzeum Rzemiosła w Krośnie, Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi, kolekcji fundacji im I. Paderewskiego w Krakowie, Kolekcji Soleil de l’Est w Orleanie we Francji i MiM - Museum in Motion San Pietro in Cerro (Piacenza) - Włochy.

Prof. zw. dr hab. n. med. Krystyn Andrzej Sosada

Prof. zw. dr hab. n. med. Krystyn Andrzej Sosada pełni funkcję Kierownika Katedry i Zakładu Medycyny Ratunkowej Wydziału Lekarskiego Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach oraz Kierownika Oddziału Chirurgii Małoinwazyjnej, Metabolicznej, Plastycznej i Rekonstrukcyjnej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 w Sosnowcu. 

Przyczynił się on do rozwoju ratownictwa medycznego oraz rozwoju zawodu ratownika w Polsce, za co otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. 

Posiada odznaczenia tj: Medal Komisji Edukacji Narodowej (2001), Srebrny Krzyż Zasługi (2004), Złoty Krzyż Zasługi (2013), Złoty Medal Za Długoletnią Służbę (2011), Złota Odznaka Zasłużony dla Wojewódzkiego Pogotowia Ratunkowego w Katowicach(2008), Złota Odznaka Śląskiej Izby Lekarskiej Zasłużony dla Lekarzy(2009), Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego (2018).

Wyróżnienia:
-  Indywidualna nagroda Ministra Zdrowia za zorganizowanie pierwszego w kraju kierunku studiów licencjackich z ratownictwa medycznego i opracowanie pełnoprofilowego programu studiów ratownictwa medycznego (2001),
- Dyplom uznania za szczególne zaangażowanie, profesjonalizm i owocną współpracę przy wdrażaniu i realizacji projektu Wsparcie systemu ratownictwa medycznego poprzez kształcenie zawodowe lekarzy, ratowników medycznych i dyspozytorów medycznych nadany przez Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie (2015),
- Wyróżnienie PRO OMNIUM BONO w uznaniu za wieloletnie zaangażowanie w rozwój ratownictwa medycznego oraz podejmowanie i wspieranie działań szerzących i rozwijających zawód ratownika medycznego w Polsce - Polska Rada Ratowników Medycznych 2012 (certyfikat nr 001),
- Podziękowanie Wojewody Śląskiego za zorganizowanie VII Międzynarodowej Konferencji Chirurgii Metabolicznej i Bariatrycznej w Zabrzu (2015),
- Wyróżnienie Ministra Zdrowia za zaangażowanie w organizację VII i X Międzynarodowych   Zimowych Mistrzostw w Ratownictwie Medycznym w Bielsko-Biała (2012 i 2015),
- Wielokrotnie otrzymał nagrody organizacyjne, dydaktyczne i naukowe I, II i III stopnia Rektora SUM.

Prof. dr hab. Katarzyna Skowronek

Prof. dr hab. Katarzyna Skowronek w 1991r. ukończyła Instytut Filologii Polskiej na  Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1998r. uzyskała stopień doktora, a w 2007 zrobiła habilitację w Instytucie Języka Polskiego PAN w Krakowie, gdzie rozpoczęła swoją karierę naukową.

W roku akademickim 2007/2008 pracowała jako profesor nadzwyczajny w Instytucie Humanistycznym Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Tarnowie, a potem na Wydziale Humanistycznym AGH w Krakowie. Od października 2012r. pełni funkcję prodziekana ds. kształcenia i studentów, Wydział Humanistyczny AGH w Krakowie. Wykładała także w seminarium duchownym Księży Misjonarzy w Krakowie (2004-2007), Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ.

Jest członkiem kilku towarzystw naukowych m.in. Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego , Międzynarodowej Komisji Onomastyki Słowiańskiej, Międzynarodowej Komisji Języka Religijnego.
Posiada bogaty dorobek naukowy. Jest autorką licznych publikacji naukowych, książek, artykułów, recenzji, referatów.

Jest redaktorem naukowym monografii naukowych. Jest promotorem i recenzentem prac naukowych, współorganizatorem konferencji naukowych, sesji tematycznych. Prowadzi działalność popularyzatorską. Była członkiem redakcji czasopism tj. Onomastyka i Studia Humanistyczne AGH, oraz serii wydawniczej Idee i Myśliciele.  

Adam Dawid Szostkiewicz

Adam Dawid Szostkiewicz ur. 22 czerwca 1952 w Częstochowie – polski dziennikarz, tłumacz i publicysta, działacz opozycji w okresie PRL, członek Rady Języka Polskiego, Polskiego Oddziału PEN Clubu oraz Stowarzyszenia Autorów ZAIKS.

Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim, którą ukończył w 1978.
W 1980 pracował jako nauczyciel w liceum I Liceum Ogólnokształcącym im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu.

Został działaczem Klubu Inteligencji Katolickiej oraz rzecznikiem prasowym krakowskiego Komitetu Obywatelskiego.
Do 1995 był członkiem Unii Demokratycznej i następnie Unii Wolności. Od 1988 do 1999 pracował w „Tygodniku Powszechnym”.
W pierwszej połowie lat 90. był również dziennikarzem Polskiej Sekcji BBC World Service w Londynie.

W 1999 przeszedł do „Polityki”, gdzie publikuje na tematy międzynarodowe, a także społeczno-religijne. Był również zastępcą kierownika działu zagranicznego.

Był także wykładowcą dziennikarstwa w Collegium Civitas w Warszawie, przez wiele lat brał udział w programie TVP 7 dni świat Andrzeja Turskiego.

Jest laureatem nagrody publicystycznej Krakowskiej Fundacji Kultury (2002).
W 2006 otrzymał nagrodę imienia Mordechaja Anielewicza za działalność w zwalczaniu ksenofobii i antysemityzmu oraz utrwalaniu tolerancji.

Jest jednym z fundatorów Fundacji im. Jerzego Turowicza oraz członkiem kapituły Nagrody im. Jerzego Turowicza.

W 2014 prezydent Bronisław Komorowski, za wybitne osiągnięcia w działalności na rzecz przemian demokratycznych i wolności słowa w Polsce, za zasługi dla rozwoju wolnych mediów i niezależnego dziennikarstwa, odznaczył go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Dr n. med. Wojciech Wawrzynek

dr n. med. Wojciech Wawrzynek – absolwent Wydziału Lekarskiego w Zabrzu Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach, specjalista radiologii i diagnostyki obrazowej.

Od 2010 roku prezes Oddziału Śląskiego Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego, na co dzień kieruje Zakładem Diagnostyki Obrazowej w Wojewódzkim Szpitalu Chirurgii Urazowej w Piekarach Śląskich.

Wieloletni pracownik naukowy w Katedrze Radiologii i Medycyny Nuklearnej Wydziału Lekarskiego w Katowicach.

Od roku 2014 konsultant wojewódzki z dziedziny Radiologii i Diagnostyki Obrazowej.

Juliusz Kamil

Juliusz Kamil - wokalista, kompozytor, autor tekstów, producent nagrań, aktor, reżyser.
Romantyk rockowy. 

Finalista The Voice of Poland, The Voice of Switzerland i Must Be The Music - Tylko Muzyka; zwycięzca Szansy Na Sukces. Dwukrotny finalista Opolskich Debiutów.

Ks. dr Robert Urbańczyk

Ks. dr Robert Urbańczyk – ur. w Zabrzu w 1977 r.

W II LO w latach 1992-1996 r.

Ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Opolu i studia magisterskie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego.Święcenia kapłańskie przyjął w 2002 r.
W 2007 r. obronił doktorat na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II.

Następnie pracował w WSD w Opolu jako wychowawca kleryków i wykładowca na Wydziale Teologicznym UO i innych uczelni. Promotor prac licencjackich i magisterskich.

Był sędzią Sądu Biskupiego Diecezji Gliwickiej i kapelanem w Areszcie Śledczym w Gliwicach.

W ciągu 16 lat posługi kapłańskiej w diecezji pełnił funkcję wikariusza w trzech parafiach Diecezji Gliwickiej.
Pracuje w Kurii Diecezjalnej w Gliwicach. Obecnie jest Sekretarzem I Synodu Diecezji Gliwickiej. Odpowiedzialny za przygotowanie, organizację i przebieg prac Synodu.

Prof. Marian Oslislo

Prof. Marian Oslislo urodził się 5 czerwca 1955 r. w Zabrzu. 

Absolwent katowickiego Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1982). 

Grafik, zajmuje się grafiką projektową i artystyczną oraz multimediami. 

Profesor sztuk plastycznych, pracuje w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach na Wydziale Projektowym gdzie prowadzi Pracownię Działań Multimedialnych. 
W latach 2005-2012 pełnił funkcję rektora ASP w Katowicach.

Organizator licznych imprez kulturalnych promujących środowisko artystyczne Śląska. 

Dr hab. Grzegorz Hańderek

Dr hab. Grzegorz Hańderek - urodzony w 1977 roku w Zabrzu.
Ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach
(dyplom z wyróżnieniem uzyskany w Pracowni Wklęsłodruku w 2003) oraz w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach (filia w Cieszynie, dyplom w 2002).

Od 2003 roku pracuje w ASP w Katowicach.
W 2005 sfinalizował przewód doktorski, a w 2010 – przewód habilitacyjny.

Obecnie jest zatrudniony na stanowisku profesora ASP, gdzie prowadzi Pracownię Interpretacji Literatury.
W latach 2008–2012 Dziekan Wydziału Artystycznego, a od 2012 Prorektor ds. Kształcenia i Studentów.

Dwukrotny stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych. Brał udział w ponad 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.

Laureat wielu nagród i wyróżnień. Do jego najważniejszych sukcesów należą nagroda Grand Prix na VI Triennale Grafiki Polskiej (2006 rok), srebrny medal legnickiego Satyrykonu (2006 rok), I nagroda IV Konfrontacji Artystycznych "Sacrum w sztuce" w Wadowicach (2004 rok), wyróżnienie na III Biennale Grafiki Studenckiej w Poznaniu (2003 rok), II nagroda w konkursie "Polska w Unii" (2003 rok), I nagroda w III Międzynarodowym Konkursie Graficznym na Ex Libris im. Pawła Stellera w Bibliotece Śląskiej w Katowicach (2002 rok).

Zajmuje się sztukami wizualnymi oraz grafiką artystyczną. Kurator 9. Triennale Grafiki Polskiej.

Mgr Michał Centkowski

Michał Centkowski na Uniwersytecie Śląskim ukończył studia stacjonarne I i II stopnia na kierunku kulturoznawstwo (specjalność: medioznawstwo). 

Pracę magisterską poświęcił interpretacji „Aniołów w Ameryce” M. Nicholsa w kontekście myśli Georga Friedricha Hegla i Hanny Arendt.

W 2011 r. zwyciężył w konkursie na Członka Społecznego Jury Ogólnopolskiego Festiwalu Sztuki Reżyserskiej Interpretacje.
W tym samym roku otrzymał pierwszą nagrodę w otwartym konkursie Studenckie Biuro Projektów ESK 2016 Katowice. Brał udział w warsztatach rewitalizacyjnych Miasto Przemian, Biuro ESK 2016 Katowice, gdzie zajmował się opracowywaniem projektu rewitalizacji ul. Mariackiej Tylnej.

Jego zainteresowania koncentrują się wokół współczesnego teatru i szeroko pojętej publicystyki. Redagował dział teatralny gazety festiwalowej podczas Ars Cameralis, współtworzył gazetę Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu, był także redaktorem działu filmowego Magazynu Kulturalnego „Po-mysł”.

Współorganizował Festiwal Teatralny Tu i Teatr (2008) i Międzynarodowy Festiwal Filmowy Ars Independent (2011). 
Brał udział w konferencji „Teatr nie jest produktem/widz nie jest klientem” w ramach II Forum Menedżerów Kultury (2012). Na festiwalu Czytanie Słowackiego w ramach obchodów Roku Słowackiego wygłosił wykład dotyczący ekranizacji dzieł wieszcza. Prowadził program telewizyjny Mariacka Czyta (2012). Jest organizatorem Klubu Filmowo-Literackiego Dyskurs w Zabrzu, a także współtwórcą i członkiem Zarządu Stowarzyszenia Klub Myśli Humanistycznej w tym mieście.

Po publikacjach w magazynie kulturalnym „Po-mysł”, tomach „Kino i Refleksje Współczesności” oraz współpracy z gazetami festiwalowymi Ars Cameralis i „Rzeczywistość Przedstawiona”, otrzymał propozycję współpracy z prestiżowym Instytutem Teatralnym im. Z. Raszewskiego w ramach projektu „Nowa Siła Krytyczna”.  Publikował m.in. w „artPAPIERze”, „Ultramarynie” i „Gazecie Uniwersyteckiej UŚ”.
Kontynuując publicystyczną aktywność, oprócz pracy jako recenzent, przygotowywał relację z wydarzeń teatralnych oraz naukowych dla portalu „e-teatr.pl”.

Obecnie poza współpracą z portalem „e-teatr.pl” w roli felietonisty, jest stałym publicystą „Katowickiego Magazynu Kulturalnego KTW” i realizuje projekty w ramach Instytucji Kultury Miasto Ogrodów.

W ramach Plebiscytu „Absolwent z Pasją” wybrano go absolwentem grudnia 2012.

Od 2013 roku jest członkiem komisji „Złotych Masek” Województwa Śląskiego.
Od 2014 roku jest recenzentem tygodnika „Newsweek Polska”. 

Mgr Paweł Janicki

Paweł Janicki urodził się w 1986 roku.
Na stałe mieszka w Zabrzu, ale uważa się za „obywatela świata”.
Od ponad 10 lat pasjonuje się teatrem i fotografią. Poszukuje swojej drogi, eksperymentuje.

Swoją przygodę z teatrem rozpoczął w „Teatrze Bez Nazwy 3” (pierwsza klasa liceum), gdzie pod reżyserią Marii Teresy Gorczycy "połknął bakcyla".

W 2002 roku został członkiem „Disco Theater Mertopolis” w Berlinie, gdzie wystąpił w kilkunastu spektaklach.

Po skończeniu liceum należał do kilku grup m.in. do „Teatru Tańca Współczesnego ATRUM” pani Wioletty Muzykant. Później założył własną grupe pod nazwą „Teatr Obecności”.

Od 2008 roku podpatruje pracę instytucjonalnego „Teatru Nowego” w Zabrzu jako specjalista ds. Promocji.

Kiedy w 2008 roku poznał Bartłomieja Latoszka rozszerzył swoje działania o szeroko pojętą performatykę. Razem stworzyli postać JaNic'a, która uczestniczyła w wielu ważnych momentach Zabrza, sąsiednich miast oraz różnych firm. Wraz z przyjaciółmi tworzy grupę, która wzajemnie uzupełnia się umiejętnościami. W 2011 roku po wygranym przesłuchaniu został aktorem Leszka Mądzika realizując dwa przedstawienia – „Dialog2”i„Bruzda”.

W fotografii jest samoukiem. Wszystko co wie zawdzięcza próbom i błędom. Fotografuje rzeczywistość szukając własnego stylu.

Dr hab. inż. arch. Tomasz Wagner

Tomasz Wagner - dr hab. inż. arch.,
absolwent Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej 1997.

Popularyzator problematyki ochrony dziedzictwa kulturowego Górnego Śląska.
Dwukrotny laureat konkursu Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków, wyróżnienia w Międzynarodowym Biennale Architektury.

Autor szeregu publikacji naukowych, konferencyjnych i opracowań poświęconych architekturze Górnego Śląska i ochronie dziedzictwa kulturowego, autor książki „Zabrze – Nieznane oblicza śląskiej architektury”.

Współorganizator, członek komitetu i redaktor techniczny cyklicznej Międzynarodowej Konferencji Naukowej Nowoczesność w Architekturze.

W latach 1997-2003 pracował w Biurze Projektów „Mexem” w Gliwicach – w tym czasie uczestnik zespołów projektowych opracowujących m.in.: Centrum Administracyjne w Dąbrowie Górniczej, adaptację budynków pokopalnianych na Gliwicką Wyższą Szkołę Przedsiębiorczości w ramach projektu Nowe Gliwice.

Autor szeregu opracowań studialnych i koncepcyjnych.
Współautor projektów: siedziby „Montan Stal” w Tarnowskich Górach, Laboratorium Komputerowego Wydziału Chemicznego w Gliwicach, adaptacji Budynku WKU w Zabrzu na Wydział Organizacji i Zarządzania Politechniki Śląskiej, Centrum Kultury Studenckiej Mrowisko w Gliwicach, prac konserwatorskich na zamku w Siewierzu, Tworkowie i Łubowicach (pod kierunkiem prof. Jerzego Witeczka).

Dr hab. Michał Minor, Profesor ASP

Michał Minor urodzonił się w 1979 w Zabrzu. Malarz, grafik, plakacista. 
Wykładowca na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach, na uczelni którą ukończył w 2005r. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki. 

W Lubelskiej Szkole Sztuki i Projektowania PSP im. ST. Wyspiańskiego prowadzi zajęcia z grafiki projektowej.

W 2010 uzyskał tytuł doktora sztuki.

Autor 15 wystaw indywidualnych. Uczestnik ponad 150 wystaw w kraju i za granicą. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych i instytucjonalnych w kraju i za granicą.

Artysta wciąż poszukujący; ufa sile wyobraźni, wierzy w moc sztuki, która wzrusza, która zmienia sposób postrzegania świata, która daje nadzieję. Autor cyklów obrazów i grafik Eks-komunikacja i Re-kolekcja, osadzonych w nurcie społeczno-politycznym, w których stara się demaskować kompromitujące osiągnięcia cywilizacji Zachodu. Obrazy i grafiki Minora mają na celu m.in. dekonspirację człowieka uwikłanego w system, podnoszenie do rangi „newsa” (który może kształtować i wstrząsać opinią publiczną) wydarzeń osobistych, anonimowych, wstydliwych, intymnych. Artysta lubi zabawę konwencją i formą.

Laureat wielu nagród i wyróżnień, min.: 8th International Poster Triennial – Toyama, Japonia – brązowy medal (2006), Wystawa Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej – Kraków (druga nagroda, 2006), 5 International Triennial of Stage Poster – Sofia (druga nagroda, 2007), Nagroda Marszałka Województwa Śląskiego dla Młodych Twórców (2007), Nagroda Jury na XXII Festiwalu Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (2008).

Mgr Krzysztof Lewandowski

Mgr Krzysztof Lewandowski  ukończył Wydział Prawa i Administracji na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach oraz studia menadżerskie w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie.

Był stałym współpracownikiem Wydawnictwa Prawniczego LexisNexis, w którym wydał m.in. dwie książki: „Zarządzanie nieruchomościami” i „Ubezpieczenie nieruchomości”.
Publikował w Rzeczpospolitej, Gazecie Prawnej, Gazecie Ubezpieczeniowej, Prawie Asekuracyjnym.

Od 2006 roku pełni funkcję I Zastępcy Prezydenta Miasta Zabrze.

Od tego momentu jego zainteresowania publicystyczne poszerzyły się o aspekty historyczne, obejmują zagadnienia zarządzania, prawa i historii przedsiębiorczości Górnego Śląska. W 2010 roku ukazała się książka  „Zostać milionerem według Karola Goduli”. Nowo wydana publikacja „Guido Henckel von Donnersmarck. Życie skandalisty“ jest kontynuacją historii przedsiębiorców Górnego Śląska, żyjących w XIX i XX wieku.

Dr hab. prof. AJD Adam Regiewicz

Urodził się w 1972 roku w Zabrzu. 

W latach 1987-1991 uczęszczał do II LO, podobnie jak jego ojciec
i starszy brat.
Uczył się w klasie o profilu biologiczno-chemicznym. Tam też poznał swoją przyszłą żonę Katarzynę.
Po maturze kontynuował edukację na polonistyce Uniwersytetu Śląskiego. Będąc na piątym roku studiów filologii polskiej, podjął pracę w „rodzinnej” szkole jako nauczyciel języka polskiego.
W tym czasie zdobył tytuł magistra i podjął studia doktoranckie.
W 2000 roku obronił pracę doktorską.

Działania naukowe i popularyzatorskie splatały się w inicjatywie, która w II LO przyjęła nazwę Klubu Myśli Humanistycznej.
W tej formacji uczniowie wraz ze studentami, nauczycielami oraz pracownikami naukowymi mogli spotykać się na płaszczyźnie dialogu
i poszukiwań badawczych na płaszczyźnie literatury i kultury. Przestrzenią spotkania były sesje popularno-naukowe, na których gościło wielu znamienitych gości. Z efektami tamtego dyskursu można dziś zapoznać się w materiałach publikowanych w formie książkowej i czasopiśmie „Po-mysł”, wydawanym przez II LO od 2001-2007 roku.

Nowatorstwo działalności dydaktycznej prof. Regiewicza zostało zauważone i wykorzystane przez Wydawnictwo Literackie, które w 2002 r. zaprosiło go do współpracy przy tworzeniu „Szkoły pod Globusem” i skonstruowania programu autorskiego dla szkół ponadgimnazjalnych. W latach 2002-2005 budował koncepcję kształcenia kulturowego, związanego z korespondencją sztuk: literatury i filmu oraz analizą antropologiczną w tekstach literackich poprzez prowadzone w Polsce warsztaty dla nauczycieli,

Pracując z młodzieżą, realizując projekty muzyczne i literackie, Adam Regiewicz rozwijał swoje zainteresowania naukowe skupione wokół recepcji kultury średniowiecznej w zjawiskach audiowizualnych i tekstach literatury popularnej, czego efektem było otrzymanie tytułu samodzielnego pracownika naukowego w obszarze nauk humanistycznych w 2010 r. Piastował wówczas stanowisko zastępcy dyrektora ZSO nr 5, dyrektora ds. liceum. W tym samym roku też otrzymał propozycję objęcia stanowiska profesora nadzwyczajneg w Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, gdzie obecnie pełni funkcję Dyrektora Instytutu Filologii Polskiej oraz kierownika Zakładu Teorii Literatury i kierownika Pracowni Komparatystyki Kulturowej.
Rok później pożegnał się z II LO, gdzie spędził 15 lat swojej pracy zawodowej.

Obecnie zajmuje się badaniem zjawisk na pograniczu literaturoznawstwa i komparatystyki kulturowej. Pierwszą przestrzenią badawczą pozostaje mediewistyka. Niezwykle ważka stała się dla badacza znajomość kultury średniowiecza w odniesieniu do czasów współczesnych. Druga przestrzeń badawcza związana jest z antropologią i kulturą współczesną, badanymi w perspektywie chrześcijaństwa jako paradygmatu kulturowego Europy i jego kryzysu w dobie sekularyzmu. Podejmuje kwestie związane z kerygmatycznością przekazów kulturowych (filmu, przekazów medialnych, reklamy) w ramach szeroko pojętych badań postsekularnych. Trzeci obszar badawczy wiąże się z językiem współczesnej kultury, która operuje kodem audiowizualnym.

Jest autorem ponad 100 publikacji: 14 monografii i 95 artykułów naukowych, redaktorem 3 serii naukowych, recenzentem ośmiu czasopism naukowych, opiekunem 6 doktorantów, promotorem 2 doktorów.
Mimo oddania się nauce nadal prowadzi działalność popularyzatorską – tym razem w środowisku częstochowskim.
Współpracuje m.in. z Filharmonią Częstochowską, w ramach cyklu „Akademickie Koncerty”, wielokrotnie spotykał się z uczniami w ramach cyklu „Akademia w Bibliotece”. Z okazji 600 - lecia urodzin Jana Długosza przygotował Ogólnopolski Konkurs Literacki Gry wyobraźni i fantazji inspirowane fragmentami z „Roczników, czyli kronik sławnego Królestwa Polskiego”, o zasięgu ogólnopolskim, zaś z okazji Roku Sienkiewiczowskiego przygotował konkurs na powieść historyczną inspirowaną wydarzeniami Pierwszej Rzeczpospolitej.

Był czterokrotnie nagradzany indywidualną Nagrodą Rektora za szczególny wkład w pracę dydaktyczną i organizacyjną Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie.

Obecnie oczekuje na zatwierdzenie przez Centralną Komisję w Warszawie wniosku o nadanie tytułu profesora zwyczajnego, o który wnioskowała Rada Wydziału Uniwersytetu Śląskiego po otrzymaniu pozytywnych recenzji wystawionych przez członków postępowania.

Prof. dr hab. Artur Rejter

Artur Rejter, prof. dr hab. nauk humanistycznych,
językoznawca związany z Zakładem Historii Języka Polskiego 
w Instytucie Języka Polskiego im. Ireny Bajerowej Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Zainteresowania naukowe i główne obszary badawcze: historia języka polskiego, genologia lingwistyczna, teoria tekstu i dyskursu, stylistyka, onomastyka literacka i onomastyka dyskursu, leksykologia i semantyka historyczna, lingwistyka płci.

Opublikował dotychczas 130 prac naukowych. Autor monografii: Kształtowanie się gatunku reportażu podróżniczego w perspektywie stylistycznej i pragmatycznej (Katowice 2000), Leksyka ekspresywna w historii języka polskiego. Kulturowo-komunikacyjne konteksty potoczności (Katowice 2006), Płeć – język – kultura (Katowice 2013), Nazwa własna wobec gatunku i dyskursu (Katowice 2016). Współautor książki Polszczyzna XVII wieku. Stan i przeobrażenia (Katowice 2002) oraz skryptu dla studentów polonistyki Gra w gramatykę. Ćwiczenia i materiały do gramatyki opisowej języka polskiego (Katowice 2002).
Redaktor „Języka Artystycznego” (t. 15, Katowice 2014, t. 16, Katowice 2017).
Współredaktor cyklu prac zbiorowych Bogactwo polszczyzny w świetle jej historii (t. 1–4, Katowice 2006–2012).
Artykuły publikuje w licznych czasopismach naukowych oraz monografiach wieloautorskich w kraju i za granicą.

Prowadził wykłady i konwersatoria we Włoszech (Rzym, Turyn, Lecce), w Niemczech (Halle, Lipsk, Berlin, Kolonia), na Białorusi (Mińsk), na Ukrainie (Kijów), w Bułgarii (Veliko Tyrnovo), na Łotwie (Daugavpils), na Węgrzech (Piliscsaba).

W latach 2008-2009 wykładał na gender studies w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego.
Współpracuje ze Szkołą Języka i Kultury Polskiej UŚ.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Komisji Językoznawstwa PAN (Oddział w Katowicach), Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, Stowarzyszenia Sympatyków Szkoły Języka i Kultury Polskiej UŚ, „Via Linguae” Stowarzyszenia Przyjaciół Instytutu Języka Polskiego UŚ.

W latach 2008-2012 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. naukowych w Instytucie Języka Polskiego UŚ.